Pracoholizm jak sam fakt nie jest godny polecenia, jak wszystko co jest w nadmiarze. Oczywiście trzeba pracować i czasami trzeba bardzo dużo pracować, ale we wszystkim trzeba mieć umiar, również w czasie pracy. Sprawa jeszcze inaczej wygląda, jeżeli pracoholik jest osoba samotną, ponieważ wtedy może zagrozić jedynie swojemu zdrowiu. Jednak, jeżeli pracoholik jest rodzicem to taka sytuacja odbija się negatywnie na życiu jego dzieci. Dziecko takie nie zna swojego rodzica, ponieważ on praktycznie cały swój czas poświęca pracy. W związku z tym dziecku zawsze ma poczucie bycia na drugim planie, bycia czymś mniej ważnym dla własnego rodzica. Takie poczucie może doprowadzić do poczucia mniejszej wartości i takie poczucie może pozostać na całe życie. Dziecko wychowuje się w domu z praktycznie jednym rodzicem. Jeszcze gorszą sytuację ma dziecko, które ma obydwoje rodziców pracoholików i które wychowują obce osoby – opiekunki. Dziecko takie w życiu czuje się bardzo samotne, ma problemy z nawiązywaniem bliższych kontaktów z innymi ludźmi i może być samotne przez całe swoje życie.
